St. Maime

Daar zijn we dan weer. De vorige keer ging het over onze activiteiten in de omgeving van Forcalquier. De camping daar ging sluiten en dus moesten we daar weg. Dat was jammer want we vonden het een fijne camping, die ook uitermate geschikt was als uitvalsbasis voor onze activiteiten.
We zijn verhuisd naar St Maime. Van dit plaatsje hebben we weinig meegekregen. We hebben eerst lopend een poging gedaan om het te verkennen. Dat was geen succes, omdat we te laat in de middag vertrokken waren en het te ver was om nog voor het donker weer op onze basis terug te zijn. Dus maar weer rechts omkeer gemaakt. Een tweede poging ging met de auto. Maar omdat het pad dat naar het “centrum” liep niet echt auto-vriendelijk was (steil en nauwelijks geplaveid) hebben we ook die poging opgegeven. Aan de andere kant van de grote toegangsweg naar de camping lagen nog twee bedrijfjes die kennelijk ook tot het dorp St. Maime behoorden. Een bakkertje en een restaurant / bar / hotel. De bakker had heerlijk brood. Dus daar zijn we meerdere keren geweest. Het barretje werd gerund door een dametje van dik in de zeventig dat verwoed op kauwgum kauwde. Ze deed het prima. Relaxed en met prima koffie.
Boodschappen hebben we dan ook niet in St.Maime gedaan. Voor de huishoudelijke boodschappen gingen we naar Manosque. Een veel grotere plaats. Daar was een supermache, waar werkelijk bijna alles te koop was. We hebben de eerste keer dan ook onze ogen uitgekeken. De eerste keer was meteen maandag. Dit omdat ons eten op was. Jullie begrijpen het al. Dat was een langdurige activiteit. Dinsdag hebben we een heel lange, mooie bergwandeling gemaakt door een gebied, waar de Fransen hun gas opsloegen. Een flinke klim, waarbij je prachtige vergezichten had in de diverse dalen. Mooi, indrukwekkend en “vermoeiend”.
De woensdag is een beetje een luie dag geworden. Eerst zijn we naar het dorpje Dauphin gegaan. Een knus dorpje, waar de tijd nog helemaal stil had gestaan. Een kerkje, een mooi Mariabeeld en daarom heen allemaal kleinere en grote huizen. Mooie, maar ook huizen in verval. We kwamen ook bij een piepklein huisje, dat voor een groot deel begroeid was met allerlei planten. In dat huisje bleek de plaatselijke bakker annex kruidenier te huizen. Heerlijk stokbrood en wat blikjes van Bonduelle. Maar de plaatselijke bewoners kwamen er in grote getale hun stokbrood halen.
Donderdagochtend hebben we een wandeling gemaakt rondom St. Etienne. Weer zo’n wandeling, aanbevolen door het boekje dat we hadden over natuurgebieden in Frankrijk. Zulke wandelingen zijn een genot. Na deze wandeling zijn we nog een keer naar de biologische markt van Forcarlquier gegaan om daar onze groente en vlees te kopen. We hebben daar, schrik niet, bloedworst gekocht. De smaak van deze bloedworst was tocht ietsjes anders dan de bloedworst die mijn oma van de varkens maakte. Die was erg veel lekkerder.
Overal in dit gebied worden veel straten begrensd voor grote platanen. Enorme bomen met soms wel heel mooie vormen. Soms krijgt zo’n straat door de uitstraling van zo’n bomenrij iets lugubers. Iets begrafenisachtigs. Maar wel mooi.
Vrijdag zijn we naar Simiane gegaan. Daar hebben we gewandeld en een abdij met rozentuin bezocht. Die abdij lag op een mooie plek in het landschap. Zo’n mooie plek zoeken kon je in de Middeleeuwen wel aan die paterkes overlaten. De kapel was helemaal gerestaureerd met een modern tintje en nu was men bezig met het klooster weer op te bouwen. De tuin was schitterend aangelegd. Jammer alleen, dat we wat laat in het jaar waren, want veel bloemen en kruiden waren al uitgebloeid. Opvallend was wel, dat veel rozen nog bloemen in de knop hadden. En dat aan de struiken ook nog veel, zij het wat minder mooie, bloemen zaten. Eigenlijk zouden we zo’n tuin ook eens moeten bezoeken in het voorjaar of in de zomer. Maar…..de geuren waren er nog wel. Heerlijk.
De zaterdag was de laatste dag op deze camping. Tijd voor boodschappen doen, opruimen en inpakken. Dus weer op naar de supermache in Manosque. Op de terugweg kwamen we nog langs soort Ecomuseum. Daar zijn we voor gestopt. Het ging pas om 14.00 uur open. Dus hebben we eerst een wandeling gemaakt naar Villeneuve. Onderweg kwamen we verschillende snelstromende watertjes tegen. Heel vreemd als je bedenkt dat veel rivieren bijna droog staan. Een apart verschijnsel. We hebben er geen verklaring voor kunnen vinden. Alvorens het museum te bezoeken hebben we ons ter plekke ook nog even laten verwennen in het naastliggende restaurantje. Uiteindelijk moet er zo nu en dan ook een geluncht worden buiten de deur!! Na dat onze buikjes weer dik en rond waren zijn we het museum binnengestapt. Een museum over het oogsten en verwerken van olijven. Heel leerzaam. Je kon er zien hoe mensen in verschillende landen op verschillende manieren olijven plukten. Grappig om te zien, hoe dat van heel efficiënt tot heel inefficiënt gedaan werd. Er waren ook allerlei machines en gereedschappen te zien, die mensen gebruikten om olijfolie te maken. Dat alles was heel leerzaam. Rob Verschueren exposeerde in het museum, zie de foto’s.
Uiteraard was er ook een winkeltje bij. Daar kon je diverse soorten olijfolie proeven. Die oliën lagen wel wat zwaar op de maag. ’s Avonds zouden we uit gaan eten. Jullie merken het al aan de manier van schrijven. Dat uit-eten is bij een poging gebleven. Het restaurant waar we zouden gaan eten, zat helemaal vol. Alles was gereserveerd. Dan maar naar het restaurant van de camping. Nee, daar was een soiree en daar konden wij niet meer bij. Zondagmorgen, na ons vertrek van de camping, gingen we brood kopen bij het bakkertje in St. Maime. Zoals ik al schreef, lag er naast dat bakkertje een bar. Wij sukkels hadden niet gezien daar ook een grote zaal met restaurant inpandig was. Prachtig gedekt. Helaas….. te laat.
Tot slot…..er zijn mensen, die onze verhalen lezen, die denken dat we een of andere culinaire reis aan het maken zijn. We nemen het er wel van. Dat klopt en we gingen ook nog wel regelmatig zo hier en daar een hapje eten. Edoch…deze week hebben we besloten om dat te gaan minderen. Dat is beter voor lijf en leden. Anders komen er toch te veel kilootjes bij.
Zondagmorgen…..vertrek uit de camping. Op weg naar de Camargue. Op weg naar nieuwe avonturen. Maar daarover de volgende keer.
Gegroet allemaal. Jajo.
P.S.
Verschillende mensen wezen ons er op dat we de site slecht bijhielden.
Klopt. Dit reisverslag hebben we vergeten te plaatsen. Beetje dom.