Camargue, Arles en Antibes

Hallo allemaal,
Zoals de vorige keer aangekondigd zijn we uit St. Maime vertrokken richting de Camargue. We hebben als uitvalsbasis Arles gevonden en zullen van daar uit het een en ander gaan bezoeken.
Op maandagmorgen meteen de stad in gegaan om te genieten van deze mooie stad en de plaatselijke VVV te bezoeken om informatie te krijgen over de Camargue. Arles is een mooie, maar drukke stad. Met een groot historisch verleden. Zeker als het gaat om de Romeinen en de katholieke kerk. Dus er is veel moois te zien.
Nadat we alle gegevens verzameld hadden en ons gelaafd hadden aan een heerlijk kopje cappuccino met een pain au chocolat zijn we weer terug gegaan naar het basiskamp. Daar hebben we de gegevens geordend, samen met de gegevens die we van dochter Annemieke ontvangen hadden. Annemieke heeft daar ook rondgezworven.
Dinsdag hebben we de eerste tocht naar de Camargue ondernomen. Eerst langs de Rhone en vervolgens langs de oostkant. Doel: de oostkant van de lagune bekijken en dan een heel stuk over de dijk wandelen. Een mooie tocht erheen. Soms ga tussen hagen van enorme hoge rietplanten door, soms heb je ook prachtige uitzichten. Bijzonder is wel, dat je maar op 2 plaatsen de Rhône over kunt steken. Vlak bij Arles over een brug. En bij de monding via een pontje. Heel enthousiast werden we toen we ook de eerste dieren zagen. Heel in de verte reigers en flamingo’s. Het wandelen over de dijk was eigenlijk wel een teleurstelling. Een lange, verharde weg, geen asfalt, met veel kuilen. Verder bestond het uitzicht uit aan twee kanten een grote vlakte met erg uitgedroogde grond. Zo droog dat de grond vol barsten en scheuren zat. Verder weinig levende wezens. En er groeide ook weinig planten. Een kaal gebied dus. Vergeleken met de verhalen die we gehoord en gelezen hadden was dit wel een teleurstelling. Een soort dieren hebben we wel gezien en gevoeld…muggen…muggen en nog eens muggen. Weer terug op ons kamp toch nog maar eens goed gestudeerd op de informatie. Uiteindelijk besloten om de volgende dag via de westelijke kant de Camargue binnen te gaan.
Dat was een goede beslissing. Want toen kregen we te zien waarvoor we eigenlijk gekomen waren. Prachtige natuur, flamingo’s, paarden en runderen. Geweldig om dat alles te zien. De begroeiing was duidelijk meer aanwezig. Dus een mooi stukje natuur. Dus dat was een dagje genieten. Op de terugweg hebben we ook nog de enorme zoutpannen bekeken. Dat zijn enorme stukken water met dijkjes er om heen. Uit het water wordt zout gewonnen. Verrassend was dat het water roze gekleurd is. Dat hadden we nog nergens gezien. We hebben geprobeerd dat bijzondere kleurtje op foto’s vast te leggen. Of dat helemaal gelukt is. Oordeel zelf. We hebben ook nog een korte strandwandeling gemaakt. Helaas werd het vloed en het strand was zo kort dat we moesten vrezen voor natte kleren. Dus die wandeling duurde niet al te lang.
De derde dag Camargue hadden we voorbestemd om naar een ornithologisch park te gaan en naar Les Saintes Maries de la Mer. St.Maries lag aan het eind van de dijk waar we het al eerder over hadden. Het was een dag met een woest windje. De golven van de zee waren best hoog. Het spetterde dan ook soms wel en de haren van José werden flink strak getrokken. Ik had daar uiteraard weinig last van. Ook het zand vloog je behoorlijk om de oren. Dat was dus lekker uitwaaien. Het stadje zelf is erg toeristisch met veel winkeltjes met producten waar wij niet zo heel erg in geïnteresseerd zijn. Maar och…leuk om effe langs te lopen en de mensen te bekijken. Op een gegeven moment kwamen we langs een kerk. De zoveelste. Maar dit was een bijzondere kerk. Een kerk speciaal voor Roma’s. Er lag ook een voor Roma’s bekende vrouw uit de twaalfde of dertiende eeuw begraven. Een eenvoudige kerk met een prachtig Mariabeeld en veel versieringen. Buiten liepen uiteraard bedelaarsters. Na een lekker bakkie op weg naar het park. Dat was een behoorlijk groot park. Veel groter dan we gedacht hadden. De rest van de dag waren we dan ook druk met het wandelen door dat park, de natuur te bekijken en de gegevens die er bij stonden te bestuderen. Er waren ook uitzichttorens gebouwd, zodat je wat verder over het landschap kon kijken. We hebben grote kolonies flamingo’s gezien. Echt erg mooi. Ook de wilde paarden waren er. Wel heel bijzonder was, dat die paarden in het water stonden tot zeker drie kwart van hun benen. Wat ze aan het eten waren, konden we niet zien. Daarvoor stonden ze te ver weg. Maar ze haalden het uit het water. We hadden van alles en nog wat gelezen over wilde paarden. Maar zo wild waren ze niet. Ze stonden rustig te grazen. Zo gezegd er liep er geen een wild te wezen. Overigens voor de liefhebbers……er waren ook `wilde` paarden te koop. Die stonden rustig in een schuurtje vast gebonden. We zagen op een gegeven ogenblik wel iets heel bijzonders. Er stond een kolonie reigers of andere grote vogels en een van die vogels was een kuikentje aan het opeten. Een bijzonder fenomeen.
Tijd voor iets anders. Dus een dagje naar Les Baux. Een plaatsje waar we veel positieve informatie over gekregen hadden en waar een tentoonstelling van Van Gogh en Gauguin zou zijn. Het plaatsje lag mooi hoog in de bergen, in en tegen de rotsen aan. De huizen zijn prachtig gerenoveerd. Echt heel erg mooi. Maaarrrrr….oh..oh..oh wat hebben ze er een toeristisch wangedrocht van gemaakt. Winkeltje na winkeltje met veel van dezelfde produkten. Echt drie keer niks aan. Wel lekker geluncht!! Na de lunch heeft José nog even een snoep-versnapering voor zich zelf gekocht in een van die vele winkeltjes. Daarna op weg naar Van Gogh en Gauguin. Dat was wel een heel bijzondere belevenis. Er was een heel grote grot uitgezaagd in de rotsen. Vergelijkbaar met mergelgrotten. Maar dan enorm groot, breed en hoog. Als je er binnen kwam was het helemaal donker. Je hoorde muziek en na een beetje gewend te zijn aan de omgeving, zag je op de muren animaties van schilderijen van Van Gogh en Gauguin geprojecteerd. Heel groot. En het was enorm knap gemaakt. Zelfs in de verschillende gangen van die grot waren beelden op de muren geprojecteerd, zodat het leek alsof het een doorlopend beeld was. Alles bij elkaar heel iets anders dan we verwacht hadden, maar wel heel erg mooi en indrukwekkend.
Na al deze belevenissen was het tijd voor een rustdag. Rustdag is meestal ook meteen wasdag. En de spullen inpakken om naar Antibes te gaan.
Zondag vertrekdag uit Arles op weg naar Antibes. Daar gingen we een nachtje in een hotel, omdat we naar het museum van Picasso wilden. De weg erheen is erg mooi vanwege de natuur, de bergen en rotspartijen en het uitzicht op de Middellandse Zee. Na ons aangemeld te hebben, zijn we het stadje ingelopen op weg naar het museum. Dat ligt op een bijzonder mooi plekje. Tegen en in de rotsen met een geweldig uitzicht op de Middellandse Zee. De tentoonstelling is ook erg mooi. Veel bekende schilderijen waren er niet, maar er bleef genoeg over om van te genieten. Erg mooi waren de gedecoreerde schalen en borden. Helaas hebben we daar geen foto’s van. Want fotograferen mocht natuurlijk weer niet. Na de tentoonstelling nog even door het stadje gelopen. De enorme rijkdom aan prachtige jachten bekeken. Niet te geloven zo groot en indrukwekkend. Er lag wel voor een paar centen. Schepen uit vele landen. Na al onze inspanningen was het tijd voor een tukje en tijd om ons voor te bereiden op een lekker avondmaal. We kwamen terecht in een restaurantje waar veel visgerechten op het menu stonden. José nam paella. Volgens ons dacht de ober dat José wel een hapje kon gebruiken. Ze kreeg me toch een hoeveelheid. Niet te geloven. Onder het eten ging de baas van het restaurant aan een tafel naast de onze oesters schoon maken. Ook leuk om te zien hoe vaardig die man dat deed. Het werd uiteindelijk een hele grote schaal vol. Beleefd hebben we nog naar de prijs van zo’n schotel gevraagd. Dat viel even mee…..maar € 15,00. We waren helemaal verbaasd. Na dit etentje kreeg José het restant van de paella keurig mee in een plastic bakje. Thuis doken we onmiddellijk onder de lakens, want zondag werd weer reisdag, deze keer naar Italië. Maar daarover de volgende keer.
Groetjes aan allemaal van JaJo.