Verona

Hallo allemaal,
Daar zijn we weer. Bedankt voor jullie reacties op deze site.
iHet heeft even geduurd, maar nu hebben we in ieder geval een goede internetverbinding. Dus even wat nieuwe informatie.
Na onze wandeltochten langs de Ens en de Nagold zijn we vetrokken naar Verona. Dit omdat we met vrienden naar de opera Aida zouden gaan op 2 september. Met de trein van Pforzheim naar Verona. Een erg lange reis. En druk......willen jullie niet weten. We hebben zoon 5 uur moeten staan. Verder werden we bij Innsbruck uit de trein gezet en moesten we verder met de bus de Brennerpas over. Daar weer allemaal uitstappen en vervolgens weer de trein in. Echt een circus. De ene reiziger had nog een groter koffer dan de ander. Ennnn dan kwamen wij nog met onze Wheelie. Met veel leed en moeite werd onze Ferrari in de bus gefrommeld, er weer uitgehaald en weer de trein in gedrukt. Een belevenis op zich. Bij ons vertrek uit Pforzheim regende het. Maar we troosten ons met de gedachte, dat het aan de andere kant van de Alpen vast en zeker veeeeel beter weer zou zijn. Not dus. Daar regende het nog harder. Dat mocht uiteraard de pret niet drukken. Jose heeft een bus gezocht, die ons naar de camping zou brengen. De chauffeur kreeg het karretje niet in de bus. Dus moest tie uit elkaar en toen ging het wel. Maarrrr de chauffeur had nog nooit van onze camping gehoord. Dus uiteindelijk heeeft hij ons met kar en al ergens bij een rotonde afgezet in de stromende regen. Sja, en wat toen??? Na lang nadenken de camping gebeld. Die vroegen dus waar we waren. Nou dat is lachen. Aan Italiaanse uitleggen waar je staat als je zelf niet weet waar je bent. Slimme Jose zag tijdens dat gesprek een fabriek. Toen ze de naam van dat bedrijf noemde wist de eigenaresse uiteindelijk waar we waren. Dus werden we keurig opgehaald. We hebben toen maar meteen gevraagd of ze toevallig ook een vast woonverblijf had voor ons. Ja dat had ze. Een gouden greep. Want vanaf vrijdagavond heeft het bijna voortdurend geregend. En dat niet motregen, maar stortbuien met onweer en alles eraan. Onze vrienden waren al een dag langer op deze camping. Tot hun groot genoegen, want die hadden de avond voor onze komst een stortbui gehad zodanig dat het water zoon 5 cm boven het grondzeil stond van hun caravan. Dat was dus soppen. Wij zijn daar aan ontsnapt. Wij dus blij met ons vaste huisje. Tot vandaag (dinsdag) zijn we daar nog steeds. Vanmorgen zijn nog wat plensjes gevallen en nu lopen we in Verona met weer dat weer een beetje begint te lijken op Italiaans weer. Als dit zo blijft, gaan we morgen weer op pad, de Povlakte in. Op weg naar nieuwe avonturen.
Toch nog even een wonder melden. Het heeft bij voortduring geregend. De dag voor onze opera was de uitvoering na de eerst akte stop gezet vanwege de regen. Wij 2 september naarVerona gegaan voor de opera. We hebben prachtig weer gehad. Een prachtige uitvoering. Een enorm spectakel. Mooi...mooi...mooi. Volle maan erbij die je tijdens de uitvoering door het zwerk zag bewegen. Prachtig. Om ca. 3 uur des nachts waren we weer op de camping. 2 Uur later stortregende het. Als dat geen wonder is !!!!!!!!
Als het weer blijft zoals het nu is, gaan we dus morgen weer op pad. We zijn heel benieuwd hoe de Povlakte ons gaat bevallen. Dus we gaan er fris weer tegenaan. Hopelijk vol nieuwe indrukken en ervaringen. Ik denk zo, dat jullie voorlopig nog weinig van ons zullen horen. We komen niet langs veel grote plaatsen, dus de kans op internet is waarschijnlijk niet groot.
Jullie alle goeds en groeten van de oppadgaanders...ciaoooooooooooo